Z czego składają się formy wtryskowe do tworzyw sztucznych?

Formy wtryskowe wykorzystywane są do kształtowania tworzyw sztucznych. Mają one bezpośredni wpływ na jakość, estetykę i trwałość elementu, a także na wydajność i szybkość realizacji całego procesu produkcyjnego. Mając wiedzę na temat tego, z czego dokładnie składają się formy, można wybrać taką, która sprosta wyzwaniom technologicznym.

Z czego zbudowana jest forma wtryskowa?

Do podstawowych elementów budowy form wtryskowych zaliczamy podzespół ruchomy, który przytwierdzony jest do ruchomego stołu wtryskarki, a także podzespół nieruchomy — mocowanego do części nieruchomych. Oprócz tego wyróżniamy też szereg układów funkcjonalnych, do których zaliczamy:

  • gniazda (lub gniazdo) formujące,
  • układ wlewowy,
  • układ chłodzenia (lub grzania) formy,
  • układ wypychania wypraski i wlewka,
  • elementy prowadzące i ustalające połówki formy,
  • napędy płyt i segmentów (jeżeli występują),
  • obudowę.

Wyróżniamy też różne rodzaje form wtryskowych do tworzyw sztucznych. Podstawowej klasyfikacji dokonujemy na podstawie ilości gniazd. Można więc wskazać na formy jedno- lub wielogniazdowe. Każda z nich ma specyficzną konstrukcję i może być używana do tworzenia elementów pojedynczych lub seryjnych, o standardowej lub wyższej jakości, prostej bądź złożonej konstrukcji.

Można również podzielić formy wtryskowe ze względu na zastosowane rozwiązanie układu wlewowego. Wyróżniamy więc formy zimnokanałowe i gorącokanałowe. Pierwszy typ składa się z nieco mniejszej ilości części, więc jest tańszy. Cechuje się większą objętością wtrysku niezbędnego do wypełnienia formy. W tym przypadku powstają odpady w postaci wlewka. Wymaga jednak udziału większej liczby osób odpowiedzialnych za takie czynności jak usuwanie wlewków, mielenie, dodawanie granulatu itd. Formy gorącokanałowe są nieco droższe, jednak okazują się ekonomiczniejsze w późniejszym zastosowaniu ze względu na oszczędność materiału i czasu. Umożliwiają szybką i łatwą zmianę kolorów wyrobów z tworzyw sztucznych. Wymagają jednak stałej kontroli ze względu na mniejszą wrażliwość na zanieczyszczenia granulatu i regranulatu.